آرسن نگو، قند و عسل ...

چند سالی ست که دی ماه برایمان عطر و طعم دیگری دارد.  حال دیگر برای ما، دی قشنگ ترین ماه سال  و  بیستمین روزش هم  خاص ترین  است، چرا که همه‌ی حس ها‌یمان از همین روز خاص لبریز شده است، لحظه‌ی تولد جانی کوچک و دوست داشتنی، لحظه‌ی گشودن چشم‌‌ هایی جدید بر زندگی ... آرسن ما  بیستم دی ماه امسال سه ساله شد...   امسال جشن تولدش را در مهد در کنار دوستان کو چکش در شادی های کودکانه برگزار کردیم .  بچه ها ،خود جشن را دردست گرفتند و ما ناظرانی بیش نبودیم،  بابا فرزاد، عکس های زیبایی از حس و حال بچه ها و شادی آرسن  می گرف...

پاییز هم رفت و زمستان با گیسوان سپید بلندش از راه رسید ... این روزها ی پایانی پاییز  که به سه سالگی آرسن نزدیک می شویم، بیش از پیش خاطرات دو سال پیش از ذهنم می  گذرد و عکس‌های پسرک را که در پوشه های جداگانه  بر اساس ماه های مختلف در کامپیوتر دسته بندی کرده ام را  مدام  تماشا می کنم از این ماه تا آن ماه عکس ها را با هم مقایسه می کنم به چشم ها و دستها و پاهایش نگاه می کنم،  به رفتارهای کودکانه اش که کم کم پخته می شود، دقیق می شوم... آه که زمان چقدر زود می گذرد.  پسرم « آرسن» روزگار در حرکت است و تو هرچه بزرگ تر می شوی چیزهای زیادی برای کشف خواهی داشت، ...